Andrzej Myc (1953-2022)Czas czytania: 2 min

Andrzej Myc urodził się 21 marca 1953 roku w Legnicy. W 1977 roku ukończył studia biologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Po studiach został zatrudniony w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej im. Ludwika Hirszfelda, gdzie zajmował się antygenami zgodności tkankowej. W tym czasie pracował też nad rozprawą doktorską, którą obronił w 1984 roku (tytuł pracy: „Poszukiwanie homozygotycznych komórek typujących (HTC) dla oznaczania antygenów z locus D”). W 1988 roku otrzymał stypendium podoktorskie Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Memorial Sloan-Kettering Cancer Center+ w Nowym Jorku, gdzie pracował nad metabolizmem i podziałem komórek nowotworowych. Następnie kontynuował badania na Indiana University. Przedmiotem jego zainteresowania był mechanizm szoku septycznego i drobnoustroje prowadzące do posocznicy (sepsy). W 1997 roku przeniósł się na University of Michigan w Ann Arbor, gdzie między innymi zajmował się dwoma projektami badawczymi: autoimmunologią i rakiem tarczycy oraz środkami przeciw broni biologicznej. Ten drugi projekt był ufundowany przez DARPA (Defense Advanced Research Project Agency – agencja podlegająca Pentagonowi). Prowadził także badania nad dendrimerami (polimerowe struktury sferyczne) jako nośnikami celowanych leków przeciwnowotworowych nowej generacji, a także zajmował się szczepionkami. Przez lata był także związany z Uniwersytetem Zielonogórskim. W październiku 2012 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nadany przez Radę Naukową Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej, PAN we Wrocławiu. W 2013 roku przeszedł na emeryturę, otrzymując od Uniwersytetu w Michigan honorowy tytuł Professor Emeritus. W roku 2019 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W tym samym roku został też członkiem Rady Naukowej Fundacji En Arche.

Andrzej Myc jest znany również jako działacz polityczny. W czasach PRL był opozycjonistą. W 1979 roku zaangażował się w rozpowszechnianie „Biuletynu Dolnośląskiego”. Rok później był już aktywnym członkiem Solidarności. Od roku 1982 brał czynny udział w działaniach Solidarności Walczącej – był odpowiedzialny między innymi za finanse, kontakty, a także schronienie dla ściganych badaczy. Pisał artykuły dla czasopism „Solidarność Walcząca” i „BIS”. Od 13 stycznia do 26 lipca 1984 roku był przetrzymywany w areszcie śledczym Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych we Wrocławiu (został zwolniony na mocy amnestii). Za swoją działalność opozycyjną został zwolniony z pracy w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej im. Ludwika Hirszfelda. Odzyskał posadę dzięki wstawiennictwu prof. Stefana Ślopka. Był wielokrotnie nękany przez funkcjonariuszy Służb Bezpieczeństwa (między innymi za odmowę wskazania kryjówki Kornela Morawieckiego, założyciela i przewodniczącego Solidarności Walczącej). Przez lata zabierał głos w sprawach politycznych. W 2007 roku został Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2017 – Krzyżem Wolności i Solidarności.

Andrzej Myc zmarł 22 października. Miał 69 lat.

Fundacja En Arche

Literatura: