Teoretycy projektu

Douglas Axe

Amerykański biolog molekularny i dyrektor Biologic Institute

Douglas Axe jest amerykańskim biologiem molekularnym, który prowadzi badania nad pochodzeniem białek i układów białkowych.

Doktorat obronił na California Institute of Technology – jednej z wiodących amerykańskich uczelni niepublicznych. Już w czasie studiów krytycznie odnosił się do materialistycznych implikacji darwinizmu (choć nie afiszował się ze swoimi poglądami). W 2002 roku odbył staż podoktorski w Medical Research Council Centre w Cambridge, gdzie prowadził badania nad strukturami białek. Axe usiłował zbadać funkcjonalność białek przy zmianach sekwencji aminokwasów. Jak sam twierdzi, jego staż został przedwcześnie przerwany ze względu na wsparcie finansowe, jakie otrzymywał od organizacji promującej teorię inteligentnego projektu. Obecnie jest dyrektorem Biologic Institute, gdzie prowadzone są badania mające potwierdzić występowanie projektu w przyrodzie ożywionej. Instytut ten skupia w swoich szeregach nie tylko biologów, lecz także przedstawicieli innych nauk przyrodniczych.

Axe jest współautorem książki Science and Human Origins [Nauka a pochodzenie człowieka], która została opublikowana w 2012 roku przez Discovery Institute Press. Praca jest krytyką powszechnego przekonania, że teoria ewolucji drogą doboru naturalnego stanowi wyjaśnienie pochodzenia człowieka. Cztery lata później ukazała się jego kolejna pozycja Niepodważalne. Jak biologia potwierdza naszą intuicję, że życie jest zaprojektowane, która przez magazyn „World” została wybrana książką 2016 roku. Axe przekonuje w niej, że ludzie posiadają „intuicję projektu” (ang. design intuition), której treść może zostać potwierdzona za pomocą badań biologicznych.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1g86

Ostatnia aktualizacja strony: 03.02.2021

Rozwiń
Günter Bechly

Niemiecki paleontolog, entomolog

Studiował biologię na Uniwersytecie w Hohenheim, a następnie zoologię, parazytologię i paleontologię na Uniwersytecie w Tübingen. Obronił pracę dyplomową na temat morfologii ważek oraz doktorat z zakresu filogenezy ważek. Pełnił funkcję kuratora w dziale paleontologii Muzeum Historii Naturalnej w Stuttgarcie.

W 2009 roku zorganizował wystawę „Rzeka życia – 150 lat teorii ewolucji” na zamku Rosenstein (Stuttgart), którą odwiedziło ponad 90 000 gości i która była jednym z największych wydarzeń Roku Darwina 2009 w Niemczech. Koncepcja wystawy była jednym ze zwycięzców konkursu „Evolution Today” Fundacji Volkswagen Evolution w 2008 roku.

Obecnie pracuje jako starszy naukowiec w Biologic Institute w Redmond w Stanach Zjednoczonych oraz jako starszy pracownik w Center for Science & Culture przy Discovery Institute w Seattle. Skupia się głównie na badaniu kopalnych świadectw przeciwko neodarwinizmowi oraz na celowych (teleologicznych) wyjaśnieniach rzeczywistości przyrodniczej. Jest również współzałożycielem i prezesem naukowego stowarzyszenia Zentrum für BioKomplexität & Natur Teleologie.

Początkowo był zagorzałym ateistą i zwolennikiem materializmu, lecz po odbyciu kilkuletniej duchowej podróży przyjął teizm filozoficzny oparty na aksjomatycznym neoplatonizmie i kwantowym idealizmie jako stanowiskach metafizycznych. Obecnie kategorycznie odrzuca ateizm, materializm, redukcjonizm i scjentyzm. Oświadcza, że został teistą ze względu na staranną i krytyczną ocenę danych empirycznych i racjonalnych argumentów, podążając za danymi empirycznymi, dokądkolwiek prowadzą.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1g86

Ostatnia aktualizacja strony: 03.02.2021

Rozwiń
Michael J. Behe

Amerykański biochemik i autor koncepcji nieredukowalnej złożoności

Michael J. Behe jest amerykańskim biochemikiem.

Urodził się 18 stycznia 1952 roku w Altoona w stanie Pensylwania. W 1974 roku ukończył studia na Drexel University, w czasie których uzyskał stopień licencjata z chemii. Cztery lata później posiadał już tytuł doktora biochemii, który zdobył na University of Pennsylvania (przedmiotem jego badań była anemia sierpowata). W tamtym okresie był zwolennikiem ewolucjonizmu teistycznego – sądził mianowicie, że wiara w stworzenie jest możliwa do pogodzenia z teorią ewolucji. W tym ujęciu ewolucja jest Bożym sposobem stwarzania. Behe po raz pierwszy zwątpił w darwinowską teorię ewolucji na początku kariery akademickiej, kiedy snuł luźne rozmyślania nad pochodzeniem pierwszej komórki. W kolejnych latach uczony nie miał jednak większych zastrzeżeń do neodarwinizmu.

Punktem zwrotnym w jego życiu okazała się lektura książki Kryzys teorii ewolucji autorstwa Michaela Dentona. Był to rok 1987, kiedy Behe zorientował się, że teoria, w której prawdziwość nieprzerwanie wierzył, jest krytykowana za pomocą naukowych argumentów. To, co wówczas przeczytał, mocno go zaskoczyło. W kolejnych latach prowadził kurs dla studentów, w czasie którego omawiał argumenty przemawiające za teorią ewolucji i przeciw niej – ze względów praktycznych nie ujawniał wtedy własnych poglądów. Kolejnym istotnym wydarzeniem w życiu uczonego była lektura książki Phillipa Johnsona Darwin przed sądem. Jej autor należał wówczas do grona największych krytyków ewolucjonizmu. W 1991 roku Behe napisał list otwarty do redakcji czasopisma „Science”, w którym skrytykował recenzję pracy Johnsona. Amerykański biochemik domagał się, aby zarzuty stawiane poglądom Johnsona miały charakter merytoryczny, a nie personalny. Niedługo po tym wydarzeniu Behe zasilił szeregi zwolenników Ruchu Inteligentnego Projektu. W 1992 roku wziął udział w znanej konferencji w Southern Methodist University, w czasie której osobiście poznał Johnsona i innych teoretyków projektu. Rok później Behe miał już niemal gotowy oręż do walki z darwinizmem – koncepcję nieredukowalnej złożoności. Teorię tę szerzej omówił w pracy Czarna skrzynka Darwina. Biochemiczne wyzwanie dla ewolucjonizmu z 1996 roku. Książka odniosła duży sukces wydawniczy (była recenzowana m.in. w „Nature” czy „New Scientist”), ponieważ w odróżnieniu od pracy Johnsona zawierała pozytywną argumentację na rzecz wykrywania projektu w przyrodzie. Od tego momentu Behe stał się jednym z najważniejszych teoretyków projektu.

W 2007 roku ukazała się druga książka uczonego Granica ewolucji. W poszukiwaniu ograniczeń darwinizmu, na której stronach usiłował pokazać, że teoria ewolucji nie jest w stanie wyjaśnić pochodzenia względnie prostych struktur biologicznych, które wymagają niezależnego powstania więcej niż dwóch rodzajów białek. Treść jego najnowszej publikacji Dewolucja. Odkrycia naukowe dotyczące DNA wyzwaniem dla darwinizmu jest kolejnym zarzutem wobec darwinizmu. Behe twierdzi w niej, że przypadkowe mutacje i dobór naturalny prowadzą jedynie do powstania tzw. martwych genów, czyli do dewolucji.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/rjp3q

Ostatnia aktualizacja strony: 13.04.2022

Rozwiń
Michael Denton

Australijski biochemik i autor książki "Kryzys teorii ewolucji"

Michael Denton jest australijskim biochemikiem.

Urodził się 25 sierpnia 1943 roku. W 1969 ukończył studia medyczne na Bristol University, a kilka lat później uzyskał tytuł doktora biochemii na King’s College w Londynie. W czasie studiów zajmował się głównie badaniem erytrocytów, a także poszukiwaniami genów odpowiedzialnych za dziedziczenie zaburzeń siatkówki u ludzi.

W 1985 roku ukazała się jego najważniejsza książka, której sam tytuł wzbudzał już kontrowersje – Kryzys teorii ewolucji. Tematem tej pracy była próba ustalenia, jakie świadectwa empiryczne faktycznie potwierdzają teorię ewolucji. Autor doszedł do wniosku, że zasadnie można mówić jedynie o mikroewolucji czy specjacji, ale nie o makroewolucji. Zmiany ponadgatunkowe, o których szeroko się rozprawia w podręcznikach do biologii, są – zdaniem Dentona – jedynie pewnym uogólnieniem, które nie ma potwierdzenia w faktach. Denton uważa, że zapis kopalny zawiera zaskakujący (nierównomierny) rozkład luk, które występują zawsze przy okazji pojawienia się nowych gatunków. Zatem – jak kontynuował – darwinowska teoria ewolucji zawdzięcza swój sukces głównie dzięki wykluczeniu teorii alternatywnych.

W 1990 roku Denton został zatrudniony na wydziale biochemii University of Otago w Nowej Zelandii, gdzie pracował przez kolejne piętnaście lat. Regularnie też wyjeżdżał do Indii i Pakistanu, gdzie kontynuował badania genów, które rozpoczął jeszcze na studiach. W 1998 roku wydał kolejną książkę, w której nie ograniczył się tylko do krytyki neodarwinizmu, lecz także przedstawił pozytywną argumentację na rzecz istnienia projektu w przyrodzie. Praca została zatytułowana Przeznaczenie natury. Co prawa biologii mówią o naszym miejscu we Wszechświecie i ukazała się nakładem wydawnictwa The Free Press. Denton zawarł w niej pogląd, że prawa przyrody zostały precyzyjnie dostrojone, czyli zaprojektowane dla powstania i rozwoju życia na Ziemi. Przedstawił teleologiczną wizję pochodzenia rodzaju ludzkiego, który jest efektem końcowym, czy inaczej szczytowym osiągnięciem, natury.

Kolejna książka Dentona została opublikowana w 2016 roku. Praca została zatytułowana Teoria ewolucji. Kryzysu ciąg dalszy. Autor podkreśla, że od czasu ukazania się jego pierwszej pracy minęło już ponad trzydzieści lat, a wyłożone tam problemy neodarwinizmu nie tylko nadal są aktualne, lecz na dodatek przybrały na sile. Denton odwoływał się także do poglądów Richarda Owena, który jeszcze przed Darwinem nawoływał do poszukiwania podstawowych struktur w budowie zwierząt (archetypów). Dla Owena forma była ważniejsza niż funkcja, dla Darwina odwrotnie. Powrót do poglądów Owena mógłby – jak twierdzi Denton – ukazać nowe kierunki badań w biologii.

Australijski uczony jest także autorem serii książek wydanych w ramach cyklu wydawniczego „Seria Wyjątkowy Gatunek”. Treść tych książek jest rozwinięciem poglądów Dentona zawartych w Przeznaczeniu natury. W ramach tego cyklu ukazały się takie tytuły jak Władcy ognia. Jak człowiek zrealizował projekt ujarzmienia ognia i przekształcenia naszej planety; Fenomen wody. Doskonałe przystosowanie wody do istnienia człowieka i życia na Ziemi; Dzieci światła. O niezwykłych własnościach światła słonecznego, dzięki którym istniejemy.

Michael Denton przy różnych okazjach deklarował, że jest agnostykiem. Jego zdaniem kreacjonizm nie jest intelektualnie satysfakcjonującą doktryną, ponieważ nie jest oparty na świadectwach empirycznych.

Ostatnia aktualizacja strony: 28.08.2023

Rozwiń
William A. Dembski

Amerykański matematyk i filozof polskiego pochodzenia, autor koncepcji filtra eksplanacyjnego

William A. Dembski jest amerykańskim matematykiem i filozofem polskiego pochodzenia.

Urodził się 18 lipca 1960 roku w Chicago w stanie Illinois. Jego ojciec był wykładowcą biologii na Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg. Dembski nie był w młodości szczególnie religijny, choć jego rodzice byli wierzący, a on sam uczęszczał do szkoły katolickiej. Nie zastanawiał się też zbytnio nad teorią ewolucji – interesowała go bardziej matematyka i statystyka. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia na University of Chicago, których jednak nie ukończył. Następnie studiował psychologię na University of Illinois (stopień licencjata uzyskał w 1981 roku) oraz statystykę na tej samej uczelni. W 1983 roku uzyskał tytuł magistra. W tamtym czasie dobrze już znał treść Księgi Rodzaju, ale nie uważał, aby opis ten przedstawiał rzeczywiste wydarzenia. Sceptycznie też podchodził do teorii ewolucji. W połowie lat 90. Dembski był już przekonany, że życie na Ziemi nie powstało na skutek przypadkowych mutacji i doboru naturalnego. W kolejnych latach zrobił też dwa doktoraty – z matematyki na University of Chicago w 1988 roku i z filozofii na University of Illinois w 1996 roku (wcześniej na tej samej uczelni uzyskał także stopień magistra filozofii). Uzupełnieniem jego bogatego wykształcenia były staże podoktorskie z matematyki (Massachusetts Institute of Technology), fizyki (University of Chicago) i informatyki (Princeton University).

W 1998 roku ukazała się pierwsza książka Dembskiego zatytułowana Wnioskowanie o projekcie. Wykluczenie przypadku metodą małych prawdopodobieństw, w której przedstawił metodę wykrywania projektu w przyrodzie – filtr eksplanacyjny. Warto podkreślić, że książka ukazała się nakładem wydawnictwa Cambridge University Press, co nadawało jej rangi i świadczyło, że jest to poważna praca naukowa. Dzięki tej publikacji Dembski na zawsze zapisał się złotymi zgłoskami w historii Ruchu Inteligentnego Projektu. Kolejne lata spędził na prowadzeniu wykładów na Baylor University (uczelnia baptystyczna), gdzie pracował do 2005 roku. W 2001 roku ukazała się kolejna jego książka Nic za darmo. Dlaczego przyczyną wyspecyfikowanej złożoności musi być inteligencja. Jej treść jest rozwinięciem Wnioskowania o projekcie. Autor twierdzi, że złożona wyspecyfikowana informacja nie może być wynikiem działania procesów czysto przyrodniczych. Ponadto, tego rodzaju informacja zawiera wysoki stopień złożoności, co wskazuje na działanie przyczyn inteligentnych – w biologii, jak pisze amerykański matematyk, nie ma nic za darmo.

Dembski posiada najbogatszy dorobek wśród teoretyków projektu – jest autorem kilkunastu książek i kilkudziesięciu artykułów.

Źródła zdjęcia: https://tiny.pl/t1gvg

Ostatnia aktualizacja strony: 11.05.2021

Rozwiń
Michael A. Flannery

Amerykański historyk nauki zajmujący się historią medycyny i dziejami ewolucjonizmu

Michael A. Flannery jest amerykańskim historykiem nauki.

Studiował bibliotekoznawstwo na University of Kentucky w Lexington, a także historię na California State University i Dominguez Hills w Carson w stanie Kalifornia. Karierę uniwersytecką związał głównie z University of Alabama w Birmingham.

Flannery jest autorem kilkunastu książek i kilkudziesięciu artykułów, w których głównie zajmował się historią medycyny i dziejami ewolucjonizmu. Najwięcej uwagi poświęcił postaci Alfreda Russela Wallace’a, brytyjskiego przyrodnika uznawanego powszechnie za niezależnego współtwórcę teorii ewolucji drogą doboru naturalnego.

W 2018 roku nakładem wydawnictwa University Alabama Press ukazała się najnowsza książka Flannery’ego zatytułowana Nature’s Prophet: Alfred Russel Wallace and His Evolution from Natural Selection to Natural Theology [Prorok natury. Alfred Russel Wallace i ewolucja jego poglądów od doboru naturalnego do teologii naturalnej]. Autor podkreśla w niej, że między teoriami Darwina a Wallace’a istniały pewne istotne różnice, które dotyczyły między innymi zakresu działania doboru naturalnego. Wallace w odróżnieniu od Darwina nie był przekonany do koncepcji doboru płciowego i wszelka zmienność w świecie organizmów żywych była jego zdaniem wynikiem działania doboru naturalnego. Druga różnica, na którą zwrócił uwagę Flannery i która była zarazem dla niego istotniejsza, polegała na uznaniu przez Wallace’a czynnika inteligentnego w ewolucji człowieka. Sam Darwin był głęboko zdziwiony, kiedy przeczytał, że Wallace uważał własności umysłowe człowieka za wynik działania jakiejś wyższej inteligencji. A warto tu podkreślić, że brytyjski przyrodnik nie był osobą wierzącą i inteligencja, o której pisał, nie miała nic wspólnego z chrześcijańską koncepcją Boga. Flannery zauważa w swojej pracy, że nawet Wallace, który mocno wierzył w twórczą moc doboru naturalnego, był świadomy jego ograniczeń. Amerykański historyk nauki jest zwolennikiem teorii inteligentnego projektu. Jego zdaniem wątpliwości, które miał współtwórca teorii ewolucji, są aktualne również dzisiaj.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1gv9

Ostatnia aktualizacja strony: 03.02.2021

Rozwiń
Guillermo Gonzalez

Amerykański astronom i zwolennik zasady antropicznej

Guillermo Gonzalez jest amerykańskim astronomem kubańskiego pochodzenia.

Urodził się 1963 roku w Hawanie (stolica Kuby). W 1987 roku uzyskał stopień licencjata z fizyki i astronomii na University of Arizona. Sześć lat później napisał doktorat z astronomii na University of Washington. Odbył też staż podoktorski na University of Texas.

Już w czasie studiów Gonzalez zastanawiał się nad możliwości istnienia inteligentnego życia w Kosmosie. W 2000 roku był jednym z prelegentów na konferencji naukowej zorganizowanej przez Yale University, w czasie której przedstawił tezę, którą później rozwinął na stronach książki Wyjątkowa planeta. Dlaczego nasze położenie w Kosmosie umożliwia odkrycia naukowe. Pracę napisał wspólnie z Jayem W. Richardsem. Autorzy krytykują w niej zasadę kopernikańską i twierdzą, że pojawienie się istot inteligentnych wymaga spełniania wielu określonych warunków, dlatego pogląd o powszechności życia we Wszechświecie jest niewłaściwy. Zarys tej idei pojawił się wcześniej na w książce Rare Earth: Why Complex Life is Uncommon in the Universe [Nietypowa Ziemia. Dlaczego złożone życie nie jest powszechne we Wszechświecie], a także w pracy Michaela Dentona Nature’s Destiny: How the Laws of Biology Reveal Purpose in the Universe [Przeznaczenie natury. Jak prawa biologii ukazują celowość Wszechświata]. Gonzalez jest także współautorem artykułu The Galactic Habitable Zone: Galactic Chemical Evolution [Galaktyczna strefa zamieszkiwalna. Galaktyczna ewolucja chemiczna], w którym po raz pierwszy pojawił się termin „galaktyczna strefa zamieszkiwalna” [ang. galactic habitable zone].

Do 2008 roku Gonzalez pracował na wydziale fizyki i astronomii Iowa State University. W tym czasie dołączył do zespołu opracowującego drugie wydanie podręcznika akademickiego o astronomii Observational Astronomy [Astronomia obserwacyjna], który ukazał się nakładem wydawnictwa Cambridge University Press w 2006 roku. W kolejnych latach prowadził zajęcia w Grove City College w Pensylwanii, a obecnie wykłada astronomię na Ball State University.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1gvv

Ostatnia aktualizacja strony: 03.02.2021

Rozwiń
Bruce L. Gordon

Kanadyjski historyk i filozof nauki

Bruce L. Gordon jest kanadyjskim historykiem i filozofem nauki.

Urodził się w 1963 roku w Calgary. W 1982 roku ukończył studia pianistyczne na Royal Conservatory of Music przy University of Toronto, a następnie studiował matematykę stosowaną na University of Calgary. W 1990 roku uzyskał stopień magistra z teologii systematycznej i apologetyki na Westminster Theological Seminary w stanie Pensylwania. Następnie podjął studia doktoranckie z historii i filozofii nauki (głównym przedmiotem jego zainteresowania była filozofia fizyki) na Northwestern University w Evanston w stanie Illinois. Studia ukończył w 1998 roku.

Już w czasie studiów doktoranckich Gordon był krytykiem naturalizmu w nauce i z aprobatą traktował poglądy członków Ruchu Inteligentnego Projektu. Po studiach prowadził wykłady między innymi na University of Calgary w Kanadzie, Northwestern University w Evanston w stanie Illinois, University of Notre Dame w stanie Indiana, Baylor University w Waco w stanie Texas i The King’s College w Nowym Jorku. Obszar jego badań obejmuje: interpretację i związek między teorią kwantów, teorią względności, fizyką unifikacji, kosmologią i teologią filozoficzną; zastosowanie teorii inteligentnego projektu na gruncie fizyki, kosmologii i biologii; czynniki społeczno-kulturowe, metodologiczne, epistemologiczne i metafizyczne wpływające na historyczny rozwój i obecną praktykę naukową; historycznie ortodoksyjną chrześcijańską interpretację biblijną i teologiczną w odniesieniu do zagadnień poruszanych przez współczesną naukę; zagadnienia polityki publicznej i edukacyjnej związane z nauką, etyką i kulturą.

W kwietniu 2000 roku Gordon uczestniczył w międzynarodowej konferencji na Baylor University, na którą zostali zaproszeni zarówno zwolennicy teorii inteligentnego projektu, jak i uczeni argumentujący na rzecz darwinizmu. Konferencję zorganizowano przy okazji otwarcia nowego ośrodka promującego teorię ID Michael Polanyi Center for Complexity, Information, and Design, który niedługo później został zamknięty przez władze uczelni. Wygłoszone wówczas referaty zostały opublikowane w pracy zbiorowej przygotowanej przez Gordona i Williama A. Dembskiego Nature of Nature: Examining the Role of Naturalism in Science [Natura natury. Ocena roli naturalizmu w nauce]. Gordon nie tylko był jednym z redaktorów wspomnianej pracy, lecz także był współautorem wstępu i autorem trzech tekstów, w których starał się przedstawić negatywny wpływ naturalizmu w nauce, a także zaprezentował krytykę koncepcji wieloświata. Uczony kontynuował krytykę naturalizmu w eseju opublikowanym w 2012 roku w publikacji zbiorowej Darwinian Evolution and Classical Liberalism: Theories in Tension [Teoria ewolucji Darwina i klasyczny liberalizm. Teorie w napięciu]. Gordon napisał również artykuł W obronie uniformitaryzmu, który ukazał się na łamach „Perspectives on Science and Christian” Faith (polskie tłumaczenie ukazało się w internetowym czasopiśmie filozoficznym „Filozoficzne Aspekty Genezy”).

Bruce L. Gordon mieszka obecnie w Houston, gdzie pracuje na Houston Baptist University.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1gbm

Ostatnia aktualizacja strony: 21.10.2019

Rozwiń
Cornelius G. Hunter

Amerykański biofizyk i biolog

Cornelius G. Hunter jest amerykańskim doktorem biofizyki i biologii obliczeniowej.

Studiował inżynierię lotniczą na University of Michigan w Ann Arbor w stanie Michigan. Następnie podjął studia doktoranckie na University of Illinois, po których otrzymał stopień doktora biofizyki i biologii obliczeniowej. Po studiach został zatrudniony na Biola University w La Mirada w stanie Kalifornii, gdzie prowadził wykłady na temat relacji nauka – religia.

W 2001 roku wydał książkę Bóg Darwina. Ewolucjonizm i problem zła, w której argumentował, że teoria ewolucji Darwina od początku była motywowana bardziej kwestiami teologicznymi niż naukowymi. Darwin – jak podkreślał autor – przez długi czas zastanawiał się, jak dobry Bóg mógł stworzyć świat przyrody, gdzie w walce o byt ginie bez porównania więcej organizmów, niż może się zachować. Nie martwiła go tylko liczba ofiar, lecz także sposób, w jaki giną przedstawiciele danych gatunków (podawał przykład gąsieniczników, które składały jaja w sparaliżowanym ciele gąsienic, aby młode larwy miały po wykluciu dostęp do świeżego pożywienia). Zdaniem Huntera teoria ewolucji Darwina była swego rodzaju teodyceą.

W kolejnych latach Hunter kontynuował badania dotyczące poglądów Darwina, teorii ewolucji i jej światopoglądowych konsekwencji. W 2003 roku ukazała się jego kolejna książka Darwin’s Proof: The Triumph of Religion Over Science [Dowód Darwina. Tryumf religii nad nauką] i jest ona w zasadzie kontynuacją pracy z 2001 roku. Jej autor twierdzi, że świadectwa przyrodnicze, które często przyjmuje się jako dowody na rzecz darwinizmu, są nieprzekonujące, ponieważ są traktowane wybiórczo i na ich podstawie formułuje się ogólne wnioski (Hunter nawiązuje głównie do anatomii porównawczej, zmian mikroewolucyjnych i zapisu kopalnego). Zastanawia się, dlaczego ewolucjoniści tak zaciekle bronią teorii, za którą – jak twierdzi – nie przemawiają świadectwa naukowe. Główną tezą książki jest pogląd, że teoria ewolucji nie ma charakteru naukowego, ale jest pewnego rodzaju religijnym przekonaniem na temat natury Boga. Ujęcia alternatywne, takie jak idea boskiego stworzenia, nie są traktowane w nauce poważnie, ponieważ odgórnie wyklucza je zasada naturalizmu. Hunter uważa, że ewolucjoniści częściej debatują na kwestiami teologicznymi, niż są w stanie przyznać (zastanawiają się na przykład, jak powinien wyglądać świat, gdyby istniał dobry Stwórca).

Kolejna książka amerykańskiego biofizyka została opublikowana w 2007 roku i nosi tytuł Science’s Blind Spot: The Unseen Religion of Scientific Naturalism [Ślepy zaułek nauki. Ukryte założenia religijne naukowego naturalizmu]. Praca ta jest rozwinięciem idei zawartych w dwóch poprzednich publikacjach. Autor krytykuje naturalizm współczesnej nauki i twierdzi, że tylko w odwołaniu do przyczyn inteligentnych można rozwiązać niektóre ważne problemy naukowe.

Cornelius G. Hunter jest członkiem Center for Science and Culture – ośrodka należącego do Discovery Institute. Prowadzi również blog, na którym omawia historyczne, teologiczne i naukowe aspekty teorii ewolucji.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1gzf

Ostatnia aktualizacja strony: 21.10.2019

Rozwiń
Phillip E. Johnson

Amerykański profesor prawa i autor książki "Darwinem przed sądem"

Phillip E. Johnson był amerykańskim profesorem prawa.

Urodził się 18 czerwca 1940 roku w Aurora w stanie Illinois. W 1961 roku uzyskał stopień licencjata z literatury angielskiej na Harvard University. W kolejnych latach studiował prawo na University of Chicago, które z doskonałymi wynikami ukończył ze stopniem doktora prawa w 1965 roku. Następnie pracował w biurze sędziego Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych Earla Warrena, a także dołączył do zespołu sędziego Sądu Najwyższego stanu Kalifornia Rogera J. Traynora. Od roku 1967 wykładał prawo na University of California w Berkeley.

W tamtym czasie doszło do istotnego wydarzenia w życiu Johnsona. Po tym, jak się ożenił i założył rodzinę, nawrócił się na chrześcijaństwo. Pierwsze wątpliwości dotyczące teorii ewolucji Darwina pojawiły się u niego już na początku lat 80. W roku 1987 przeczytał dwie książki, które przedstawiały radykalnie różne podejścia do zagadnienia pochodzenia i rozwoju życia na Ziemi. Autorem pierwszej był Michael Denton – krytyk teorii ewolucji, natomiast drugą napisał Richard Dawkins – największy współcześnie propagator darwinizmu. Johnson po przeczytaniu książki Dawkinsa doszedł do wniosku, że ewolucjoniści nie posiadają wystarczających świadectw empirycznych na rzecz teorii ewolucji i dlatego uciekają się do rozmaitych chwytów retorycznych, aby ukryć słabości teorii, którą głoszą. W kolejnych latach Johnson postanowił dokładniej przyjrzeć się sprawie i efektem jego rozmyślań była książka Darwin przed sądem, która ukazała się w 1991 roku. Główna teza owej pracy głosi, że darwinizm nie jest stanowiskiem wspieranym przez świadectwa empiryczne, ale jest motywowany głównie filozoficzną zasadą naturalizmu, która z definicji wyklucza wszystko to, co do niej nie należy.

Kolejne lata okazały się niezwykle pracowite dla Johnsona. W Stanach Zjednoczonych na początku lat 90. istniała grupa intelektualistów nastawionych krytycznie względem darwinizmu i naturalistycznej wizji nauki. Ich działania były jednak mało skuteczne, ponieważ działali w rozproszeniu. To właśnie pod batutą Johnsona doszło do powołania Ruchu Inteligentnego Projektu, a on sam stał się jego liderem. W 1995 roku ukazała się kolejna książka Johnsona – Reason in the Balance [Rozum w równowadze]. Praca ta jest rozwinięciem wcześniejszej krytyki naturalizmu w nauce, który – jak twierdzi jej autor – występuje nie tylko w biologii, lecz także w innych dziedzinach nauki. Johnson argumentuje, że wszechobecność naturalizmu w nauce sprawia, że jest ona poznawczo uboższa, ponieważ nie dopuszcza wyjaśnień alternatywnych. Kolejna książka Johnsona – The Wedge of Truth: Splitting the Foundations of Naturalism [Klin prawdy. Wyburzanie fundamentów naturalizmu], która jest kontynuacją krytyki współczesnego rozumienia naukowości, ukazała się w 2000 roku. Autor na stronach tej pracy przewiduje, że naturalistyczna wizja nauki upadnie, ponieważ znajduje się pod ciągłym naciskiem „klina”. Johnson jest twórcą „strategii klina”, w ramach której porównuje się naturalizm do ogromnej kłody, którą trzeba rozłupać. Aby tego dokonać, należy coraz głębiej wbijać klin w widoczne pęknięcia pnia. Podobną strategię trzeba zastosować, aby „rozłupać” naturalizm w nauce, czyli zadawać właściwe pytania i tym sposobem poszukiwać jego słabości.

W 2001 roku z powodu problemów zdrowotnych Johnson odsunął się w cień, a walkę z darwinizmem i naturalizmem w nauce przekazał swoim następcom.

Phillip E. Johnson zmarł 2 listopada 2019 roku.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1gbl

Ostatnia aktualizacja strony: 04.02.2021

Rozwiń
Dean H. Kenyon

Amerykański biolog i współautor "Of Pandas and People" [O pandach i ludziach]

Dean H. Kenyon jest amerykańskim biologiem.

Urodził się w 1939 roku. Studiował fizykę na University of Chicago w stanie Illinois. W 1965 roku napisał doktorat z biofizyki na Stanford University w stanie Kalifornii. W kolejnym roku odbył staż podoktorski na University of California w Berkeley. W 1966 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego na uniwersytecie stanowym w San Francisco.

Pod koniec lat 60. Kenyon napisał wspólnie z Garym Steinmanem książkę Biochemical Predestination [Biochemiczne przeznaczenie], która ukazała się nakładem wydawnictwa McGraw Hill Text w styczniu 1969 roku. Autorzy argumentowali, że życie na Ziemi powstało w wyniku działania procesów czysto przyrodniczych. W tamtym czasie Kenyon był zdeklarowanym ewolucjonistą. W 1976 roku otrzymał od jednego ze swoich studentów książkę The Creation of Life: A Cybernetic Approach to Evolution [Stworzenie życia. Cybernetyczne wyzwanie dla ewolucjonizmu] autorstwa angielskiego profesora chemii Arthura Ernesta Wildera-Smitha, który twierdził, że nawet proste formy życia są zbyt złożone, aby mogły powstać w wyniku ewolucji chemicznej. Lektura pracy Wildera-Smitha sprawiła, że Kenyon zmienił poglądy i odrzucił możliwość naturalistycznych wyjaśnień pochodzenia życia. Napisał o tym wprost we wprowadzeniu do książki Henry’ego M. Morrisa i Gary’ego E. Parkera What Is Creation Science? [Czym jest nauka o stworzeniu?].

Kenyon brał udział w dwóch słynnych rozprawach sądowych (McLean vs. Arkansas [1982] i Edwards vs. Aguillard [1987]), w czasie których odrzucono możliwość włączenia kreacjonizmu do szkolnego programu nauczania. W 1989 roku ukazało się pierwsze wydanie bardzo ważnej książki dla wszystkich zwolenników teorii inteligentnego projektu. Praca została zatytułowana Of Pandas and People: The Central Question of Biological Origins [O pandach i ludziach. Kluczowe zagadnienie pochodzenia biologicznego] i wydała ją Foundation for Thought and Ethics. Jej autorzy, Dean H. Kenyon i Percival Davis, zwracają szczególną uwagę na krytykę teorii ewolucji, której podjął się Michael Denton w pracy Kryzys teorii ewolucji, a także odnoszą się do poglądów Charlesa B. Thaxtona zawartych w The Mystery of Life’s Origin: Reassessing Current Theories [Zagadka pochodzenia życia. Nowe rozważania nad uznanymi teoriami]. Książka Of Pandas and People stała się pierwszą, szeroko znaną publikacją, w której bezpośrednio argumentuje się na rzecz teorii inteligentnego projektu. Była ona przedmiotem krytyki w świecie nauki. Często twierdzono, że jej autorzy, nauczeni porażkami poniesionymi na salach sądowych, usiłowali jedynie nieudolnie unaukowić kreacjonizm. Kenyonowi i Davisowi zarzucano między innymi, że używali terminu „stworzenie”, co – zdaniem krytyków – było oczywistym odniesieniem do nadnaturalnego Stwórcy. Teoretycy projektu odpowiadali później, że wszelkie teologiczne wtręty były powodowane brakiem odpowiedniej terminologii, a autorzy książki nie mieli na myśli Boga, tylko nieznaną formę inteligencji. Warto w tym miejscu dodać, że nawet sam Darwin używał terminu „stworzenie”, przy czym miał na myśli pojawienie się gatunków na mocy nieznanego procesu przyrodniczego.

Na początku lat 90. Kenyon został poproszony przez władze San Francisco State University, aby na zajęciach z biologii nie stawiał teorii inteligentnego projektu na równi z teorią ewolucji. Uczony właściwie nigdy nie podporządkował się temu zaleceniu i nadal przedstawiał ewolucjonizm jako jedno z możliwych wyjaśnień pochodzenia i rozwoju życia na Ziemi. Dean H. Kenyon przeszedł na emeryturę w 2001 roku.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1gz4

Ostatnia aktualizacja strony: 21.10.2019

Rozwiń
David Klinghoffer

Amerykański literaturoznawca, religioznawca, pisarz, eseista

Absolwent studiów z dziedziny literatury porównawczej i religioznawstwa z Brown University w stanie Rhode Island. Pracował jako reporter oraz krytyk telewizyjny i filmowy dla „The Washington Times”.

Jest autorem książek The Lord Will Gather Me In: My Journey to Jewish Orthodoxy [Bóg przyciągnie mnie do siebie. Moja podróż do żydowskiej ortodoksji]; The Discovery of God: Abraham and the Birth of Monotheism [Odkrycie Boga. Abraham i narodziny monoteizmu]; Why the Jews Rejected Jesus: The Turning Point in Western History [Dlaczego Żydzi odrzucili Jezusa. Punkt zwrotny w zachodniej historii]; Shattered Tablets: Why America Ignores the Ten Commandments at Its Peril [Rozbite tablice. Dlaczego Ameryka na własne ryzyko ignoruje dziesięcioro przykazań]; How Would God Vote? Why the Bible Commands You to Be a Conservative [Jak głosowałby Bóg? Biblia nakazuje bycie konserwatystą]. Jest także redaktorem książek: Kontrowersyjny podpis. Odpowiedź na krytykę książki Podpis w komórce; Debating Darwin’s Doubt: A Scientific Controversy That Can No Longer Be Denied [Debata o wątpliwości Darwina. Naukowa kontrowersja, której nie można dłużej negować] wydanych przez Discovery Institute Press. Oprócz tego opublikował wiele artykułów i listów redakcyjnych mających na celu propagowanie teorii inteligentnego projektu i dyskredytację neodarwinowskiej teorii ewolucji.

Wielokrotnie wyrażał pogląd, że nauka może wspierać teorię inteligentnego projektu jako podstawową koncepcję tłumaczącą rozwój istot żywych i Wszechświata.

Obecnie jest starszym pracownikiem w Center for Science & Culture przy Discovery Institute w Seattle i redaktorem „Evolution News & Science Today”, gdzie publikowane są materiały na temat teorii inteligentnego projektu, teorii ewolucji oraz relacji nauki i kultury.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/7tqs7

Ostatnia aktualizacja strony: 09.05.2020

Rozwiń
Stephen C. Meyer

Amerykański historyk i filozof nauki

Stephen C. Meyer jest amerykańskim historykiem i filozofem nauki.

Urodził się w 1958 roku w Nowym Jorku. W 1981 roku uzyskał stopień naukowy licencjata z geofizyki na Whitworth College w Spokane. W kolejnych latach pracował w wyuczonym zawodzie w międzynarodowej korporacji Atlantic Richfield Company w Dallas, która zajmuje się poszukiwaniem pokładów ropy naftowej.

W 1985 roku wziął udział w konferencji naukowej, podczas której dyskutowano o zagadnieniach związanych z pochodzeniem życia i Wszechświata. Meyer wysłuchał wówczas prelegentów, którzy twierdzili, że informacji genetycznej zapisanej w DNA nie można wyjaśnić naturalistycznie, ale należy odwołać się do działania inteligencji. Choć opinie tego typu były sprzeczne z poglądami ogólnie przyjętymi w biologii, to wywarły one wielki wpływ na młodym geofizyku. W 1986 roku Meyer opuścił Stany Zjednoczone i podjął studia na University of Cambridge, po których uzyskał tytuł doktora historii i filozofii nauki. Był on już wówczas przekonany, że życie na Ziemi nie mogło powstać wskutek niekierowanej ewolucji chemicznej, ale jest efektem działania inteligencji. W czasie pobytu w Cambridge Meyer poznał Phillipa E. Johnsona, który zrobił na nim bardzo dobre wrażenie i z którym w kolejnych latach utrzymywał kontakt. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych Meyer został zatrudniony jako wykładowca filozofii w Whitworth College, gdzie spędził następne dwanaście lat. W międzyczasie pracował również na Palm Beach Atlantic University na Florydzie, a w 2002 roku oficjalnie stanął na czele Center for Science and Culture, ośrodka należącego do Discovery Institute.

W 2009 roku przypadła 150. rocznica wydania O powstawaniu gatunków i 200. rocznica urodzin Darwina. Właśnie w tym roku ukazała się pierwsza książka Meyera Podpis w komórce. DNA i świadectwa inteligentnego projektu. Praca ta została uznana za książkę roku przez czasopismo „The Times Literary Supplement”, a magazyn „World” przyznał jej autorowi tytuł człowieka roku 2009. Meyer przedstawił w niej pogląd, że informacja genetyczna występująca w cząsteczkach DNA jest świadectwem działania inteligencji, jest zatem swojego rodzaju „autografem”, który – zdaniem Meyera – jasno wskazuje na inteligentne pochodzenie. W 2013 roku ukazała się druga książka Meyera Wątpliwość Darwina. Kambryjska eksplozja życia jako świadectwo inteligentnego projektu. Praca ta zawiera obszerną krytykę darwinowskiego wyjaśnienia kambryjskiej eksplozji życia, a także pozytywną argumentację na rzecz projektu. Meyer jest także jednym z redaktorów obszernej pracy zbiorowej Theistic Evolution: A Scientific, Philosophical, and Theological Critique [Teistyczny ewolucjonizm. Krytyka naukowa, filozoficzna i teologiczna] i autorem kilku tekstów zawartych w tej książce.

Obecnie Stephen C. Meyer nadal jest dyrektorem Center for Science and Culture i aktywnie rozwija oraz propaguje teorię inteligentnego projektu.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1gzz

Ostatnia aktualizacja strony: 28.08.2019

Rozwiń
Brian Miller

Amerykański fizyk, publicysta

Absolwent fizyki w Massachusetts Institute of Technology. Doktorat z fizyki zdobył na Duke University. Pełnił funkcję doradcy w zakresie rozwoju organizacyjnego i planowania strategicznego oraz konsultanta technicznego w TheStartup – wirtualnym inkubatorze zajmującym się wprowadzaniem innowacji na rynek.

Na arenie międzynarodowej wypowiada się na temat teorii inteligentnego projektu i wpływu światopoglądów na społeczeństwo. Jest autorem kilkudziesięciu artykułów, które ukazały się w serwisie „Evolution News & Science Today”.

Obecnie jest koordynatorem badań Center for Science & Culture przy Discovery Institute w Seattle.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/7tqsw

Ostatnia aktualizacja strony: 09.05.2020

Rozwiń
Paul Nelson

Amerykański filozof biologii

Paul Nelson jest amerykańskim filozofem biologii, który urodził się w 1958 roku.

W czasie studiów filozoficznych na University of Pittsburgh w stanie Pensylwania pogłębił swoje zainteresowania filozofią biologii i sporem ewolucjonizmu z kreacjonizmem. W 1998 roku napisał doktorat z filozofii biologii na University of Chicago w stanie Illinois. Przedmiotem dysertacji była krytyka idei wspólnoty pochodzenia – praca nosiła tytuł Common Descent, Generative Entrenchment, and the Epistemology in Evolutionary Inference [Wspólnota pochodzenia, konserwatyzm rozwoju i epistemologia rozumowań ewolucjonistycznych (termin „konserwatyzm rozwoju” wprowadził do biologii William C. Wimsatt w roku 1986)]. Doktorat został opublikowany w ramach serii „Evolutionary Monographs”. Jeszcze w czasie studiów doktoranckich Nelson zredagował i opatrzył wstępem publikację zbiorową zawierającą cztery długie teksty jego dziadka, Byrona C. Nelsona, który był krytykiem teorii Darwina. Praca została zatytułowana The Creationist Writings of Byron C. Nelson [Teksty kreacjonistyczne Byrona C. Nelsona] i ukazała się jako piąty tom w ramach serii „Creationism in Twentieth-Century America” pod redakcją znanego historyka kreacjonizmu Ronalda L. Numbersa.

W 1993 roku Nelson wziął udział w ważnym spotkaniu w Pajaro Dunes w stanie Kalifornia. W wydarzeniu tym, którego organizatorem był Phillip E. Johnson, uczestniczyło kilkunastu uczonych, którzy w większości weszli w skład powstającego Ruchu Inteligentnego Projektu. Nelson twierdził wówczas, że aby skutecznie walczyć z darwinizmem, należy obrać wspólną taktyką i precyzyjnie określić, czym jest teoria inteligentnego projektu. Jeszcze w 2005 roku, przy okazji procesu Kitzmiller vs. Dover Area School District (w czasie tej rozprawy sędzia John E. Jones III orzekł, że teoria inteligentnego projektu jest tylko kolejną formą kreacjonizmu i dlatego nie może zostać oficjalnie wprowadzona do programu nauczania), Nelson twierdził, że poglądy zwolenników poszukiwania projektu w przyrodzie są rozproszone i nie tworzą czegoś, co można by nazwać teorią inteligentnego projektu.

W 1999 roku ukazała się na rynku praca zbiorowa Stworzenie a ewolucja. Trzy ujęcia z perspektywy chrześcijańskiej. Nelson opowiedział się wówczas za kreacjonizmem młodej Ziemi (współautorem tekstu był John Mark N. Reynolds). Zgodnie z tym poglądem proces stworzenia Wszechświata i życia na Ziemi nie odbył się dalej jak dziesięć tysięcy lat temu. Warto zauważyć, że Nelson jest jednym z nielicznych członków Discovery Institute, którzy akceptują ideę młodej Ziemi. W 1999 roku ukazała się książka Roberta T. Pennocka, który uznał Nelsona za jednego z „czterech jeźdźców” Ruchu Inteligentnego Projektu.

Nelson jest autorem artykułów, publikował na łamach „Biology & Philosophy”, „BIO-Complexity”, „Zygon”, „Rhetoric and Public Affairs” czy „Touchstone”. Jest on również autorem rozdziałów w książkach poświęconych teorii inteligentnego projektu. Jego najważniejsze teksty zostały opublikowane w: Mere Creation, Science, Faith & Intelligent Design [Stworzenie po prostu. Nauka, wiara i inteligentny projekt], Signs of Intelligence: Understanding Intelligent Design [Oznaki inteligencji. Zrozumieć inteligentny projekt], Intelligent Design, Creationism and Its Critics: Philosophical, Theological, and Scientific Perspectives [Kreacjonizm inteligentnego projektu i jego krytycy. Perspektywa filozoficzna, teologiczna i naukowa], Zbadaj ewolucję: argumenty za i przeciwko neodarwinizmowi.

Obecnie Paul Nelson mieszka wraz z rodziną w Glenview w stanie Illinois.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1thk

Ostatnia aktualizacja strony: 21.10.2019

Rozwiń
Nancy R. Pearcey

Amerykańska autorka aktywnie działająca na rzecz popularyzacji teorii inteligentnego projektu

Nancy R. Pearcey jest amerykańską autorką aktywnie działającą na rzecz popularyzacji teorii inteligentnego projektu.

Studiowała na Iowa State University w Ames w stanie Iowa, gdzie uzyskała licencjat w zakresie nauk humanistycznych. Następnie podjęła studia na Covenant Theological Seminary w Saint Louis w stanie Missouri, które ukończyła ze stopniem magistra. Studiowała również historię filozofii na Institute for Christian Studies w Toronto.

Jej pierwsza szeroko znana książka, napisana wspólnie z Charlesem B. Thaxtonem, ukazała się w 1994 roku i nosi tytuł The Soul of Science: Christian Faith and Natural Philosophy [Dusza nauki. Wiara chrześcijańska i filozofia naturalna]. Autorzy podkreślają, że nauka nie jest wolna od czynników światopoglądowych. Twierdzą, że historia nauki pokazuje, iż twórcami wielkich odkryć i rewolucji w nauce były osoby wierzące (np. Newton). Chrześcijaństwo w tym ujęciu nie jest hamulcem nauki, ale czynnikiem mogącym prowadzić do postępu. Autorzy są przekonani, że wiara w uporządkowany Wszechświat rządzony odgórnie nadanymi prawami jest warunkiem koniecznym rozwoju. Współczesna nauka zatraciła swoją duszę, ponieważ ma charakter naturalistyczny i stawia się ją w opozycji do twierdzeń religijnych.

Pearcey jest również autorką tekstów o charakterze apologetycznym. W 1999 roku wydała książkę How Now Shall We Live? [Jak mamy teraz żyć?], którą napisała wspólnie z Charlesem Colsonem. W 2000 roku praca została wyróżniona przez Evangelical Christian Publishers Association. Kolejna książka Pearcey – Total Truth: Liberating Christianity from Its Cultural Captivity [Prawda całkowita. Wyzwolenie chrześcijaństwa z kulturowej niewoli] – otrzymała podobne wyróżnienie w 2005 roku. Pearcey jest ponadto autorką wielu mniejszych tekstów. Pisała między innymi dla „The Washington Post”, „The Washington Times”, „First Things, American Thinker”, „Human Events”, czy „Christianity Today”. Jest ona również autorką rozdziałów książek poświęconych popularyzacji teorii inteligentnego projektu.

Nancy R. Pearcey obecnie pracuje na prywatnej uczelni baptystycznej w Houston w stanie Teksas, gdzie pełni funkcję dyrektora Francis Schaeffer Center for Worldview and Culture.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1tqm

Ostatnia aktualizacja strony: 21.10.2019

Rozwiń
John Mark N. Reynolds

Amerykański filozof i autor książki "When Athens met Jerusalem" [Kiedy Ateny spotykają Jerozolimę]

John Mark N. Reynolds jest amerykańskim filozofem.

W 1996 roku uzyskał tytuł doktora na University of Rochester w stanie Nowy Jork. Dysertacja dotyczyła kosmologicznych i psychologicznych wątków dialogu Timajos i została opublikowana w 2004 roku nakładem wydawnictwa University Press of America. Nieco wcześniej, w 1999 roku, ukazała się praca zbiorowa pod redakcją Reynoldsa i Jamesa P. Morelanda Stworzenie a ewolucja. Trzy ujęcia z perspektywy chrześcijańskiej. Autorzy przedstawili poglądy różnych autorów na problemy pochodzenia Wszechświata i życia na Ziemi. Trzy tytułowe ujęcia dotyczą kreacjonizmu młodej Ziemi, kreacjonizmu progresywnego (kreacjonizmu starej Ziemi) i teistycznego ewolucjonizmu. Reynolds jest zwolennikiem pierwszego ujęcia. Przyznaje, że pogląd, zgodnie z którym stworzenie miało miejsce nie dalej jak 10 tys. lat temu, nie ma dobrych podstaw naukowych, ale jest kwestią wiary.

Reynolds prowadził zajęcia na różnych uczelniach. Obecnie jest zatrudniony na wydziale filozofii prywatnej uczelni Biola University w La Mirada w stanie Kalifornia, ale także wykłady na Roberts Wesleyan College i Saint John Fisher College w Rochester, a także na Whitworth University w Spokane w stanie Washington.

Jego najnowsza książka When Athens met Jerusalem: an Introduction to Classical and Christian Thought [Kiedy Ateny spotykają Jerozolimę. Wprowadzenie do myśli klasycznej i chrześcijańskiej] została opublikowana w 2009 roku przez wydawnictwo InterVarsity. Książka ta jest poszukiwaniem związków między filozofią klasyczną (grecką i rzymską) a chrześcijaństwem. Autor twierdzi, że współczesny racjonalizm błędnie jest przedstawiany w opozycji do wartości chrześcijańskich. Zdaniem Reynoldsa wiara i rozum powinny prowadzić człowieka w tym samym kierunku. Jest on zatem zwolennikiem koncepcji dwóch ksiąg, zgodnie z którą nie może być sprzeczności między doniesieniami nauki a przekazem Pisma Świętego.

John Mark N. Reynolds mieszka z rodziną w La Mirada.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1tqg

Ostatnia aktualizacja strony: 21.10.2019

Rozwiń
Jay W. Richards

Amerykański filozof i autor książek, w których poruszał kwestie polityczne, ekonomiczne czy społeczne

Jay W. Richards jest amerykańskim filozofem.

Urodził się w roku 1967 w Amarillo. Studiował na Southwestern University w Georgetown, gdzie uzyskał stopień licencjata. Jego zainteresowania dotyczyły głównie politologii i religii. Naukę kontynuował na Calvin Theological Seminary w Grand Rapids i Union Theological Seminary w Richmond, gdzie odpowiednio otrzymał stopnie magistra teologii i master of divinity (brak polskiego odpowiednika). Richards obronił również doktoraty z filozofii i teologii, które uzyskał z wyróżnieniem w Princeton Theological Seminary. Po studiach pracował na Biola University, gdzie prowadził zajęcia z apologetyki, a także na Acton Institute for the Study of Religion and Liberty i Catholic University of America.

Richards jest autorem wielu książek i artykułów, w których poruszał kwestie polityczne, ekonomiczne czy społeczne. Napisał m.in. książkę Money, Greed, and God: Why Capitalism Is the Solution and Not the Problem [Pieniądze, chciwość i Bóg. Dlaczego kapitalizm nie tworzy problemów, ale je rozwiązuje], za którą otrzymał Templeton Enterprise Award – nagrodę przyznawaną przez Fundację Templetona w wysokości 50 tys. dol. Jego artykuły były publikowane na łamach „The Harvard Business Review”, „Wall Street Journal”, „Washington Post”, „Forbes”, „Washington Times”, „The Philadelphia Inquirer” czy „The American Spectator”.

W połowie lat 90. Richards został zwolennikiem teorii inteligentnego projektu. W 2004 roku ukazała się książka, którą napisał wspólnie z Guillermo Gonzalezem Wyjątkowa planeta. Dlaczego nasze położenie w Kosmosie umożliwia odkrycia naukowe. Autorzy krytykują w niej zasadę kopernikańską i twierdzą, że pojawienie się istot inteligentnych wymaga spełniania wielu określonych warunków, dlatego pogląd o powszechności życia we Wszechświecie jest niewłaściwy. Richards był także jedną ze stron podczas debaty Atheism vs. Theism and The Scientific Evidence of Intelligent Design [Ateizm vs. teizm. Naukowe świadectwa na rzecz teorii inteligentnego projektu], która odbyła się w styczniu 2008 roku na Stanford University. Jego adwersarzem był wówczas nieżyjący już zwolennik ewolucjonizmu i przedstawiciel tzw. nowego ateizmu – Christopher Hitchens. Richards jest także redaktorem nagrodzonej pracy zbiorowej God and Evolution: Protestants, Catholics, and Jews Explore Darwin’s Challenge to Faith [Bóg i ewolucjonizm. Konsekwencje światopoglądowe teorii Darwina z perspektywy protestantów, katolików i żydów], do której napisał wstęp i zakończenie. Obecnie wraz z rodziną mieszka w Waszyngtonie.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1tq9

Ostatnia aktualizacja strony: 21.10.2019

Rozwiń
Granville Sewell

Amerykański matematyk

Granville Sewell jest amerykańskim profesorem matematyki.

Sewell studiował inżynierię mechaniczną na University of Texas w Austin w stanie Teksas. W 1972 roku na Purdue University w West Lafayette w stanie Indiana uzyskał doktorat z matematyki. Obecnie jest profesorem matematyki na University of Texas w El Paso w stanie Teksas.

Uczony przez wiele lat pracował nad kwestią równań różniczkowych. W 1988 roku nastąpiło pierwsze wydanie jego książki The Numerical Solution of Ordinary and Partial Differential Equations [Numeryczne rozwiązanie zwyczajnych i częściowych równań różniczkowych], a dwa lata później ukazała się praca Computational Methods of Linear Algebra [Metody obliczeniowe algebry liniowej].

Sewell jest zwolennikiem teorii inteligentnego projektu. Należy on do grona uczonych, którzy podpisali oświadczenie przygotowane przez Discovery Institute dotyczące naukowego odstępstwa od darwinizmu – A Scientific Dissent from Darwinism. Treść tego oświadczenia brzmi następująco: „Jesteśmy sceptyczni wobec tezy, że losowe mutacje i dobór naturalny mogą wyjaśnić złożoność życia. Należy przeprowadzić dokładną analizę świadectw na rzecz teorii Darwina”.

W 2000 roku Granville Sewell opublikował kontrowersyjny tekst na łamach czasopisma „The Mathematical Intelligencer”, w którym oświadczył: „Najwyraźniej coś krańcowo nieprawdopodobnego wydarzyło się tu, na naszej planecie. Coś, co miało związek z pochodzeniem i rozwojem życia, a zwłaszcza z rozwojem ludzkiej świadomości i kreatywności” (A Mathematician’s View of Evolution, „The Mathematical Intelligencer” 2000, Vol. 22, No. 4, s. 7 [5-7]). W roku 2005 uczony opublikował artykuł na łamach „The American Spectator”, w którym oświadczył, że teoria ewolucji jest niezgodna z drugim prawem termodynamiki.

W 2010 roku ukazała się książka Sewella zatytułowana Na początku. Eseje o teorii inteligentnego projektu. Praca ta została opublikowana przez wydawnictwo Discovery Institute Press. Jej autor twierdzi, że różnorodność życia na Ziemi jednoznacznie wskazuje, iż proces ewolucji oparty na losowych mutacjach i doborze naturalnym nie może stanowić wiarygodnego wyjaśnienia. Sewell podejmuje również kwestie początków wszechświata oraz wskazuje na precyzyjne dostrojenie praw przyrody. Amerykański matematyk argumentuje, że świadectwa empiryczne różnych nauk przyrodniczych jednoznacznie wskazują na projekt.

Ostatnia aktualizacja strony: 21.10.2019

Rozwiń
Charles B. Thaxton

Amerykański chemik i współautor książki "The Mystery of Life’s Origin" [Zagadka pochodzenia życia]

Charles B. Thaxton jest amerykańskim chemikiem.

Urodził się w 1939 roku, jest amerykańskim chemikiem. Posiada doktorat z chemii fizycznej, który uzyskał na Iowa State University. Ukończył też programy podoktorskie z zakresu historii nauki na Harvard University oraz z biologii molekularnej na Brandeis University.

W 1984 roku została opublikowana książka The Mystery of Life’s Origin: Reassessing Current Theories [Zagadka pochodzenia życia. Nowe rozważania nad uznanymi teoriami] jego współautorstwa, którą uznaje się często za pierwszy krok na drodze do powstania teorii inteligentnego projektu. Praca ta jest próbą naukowej analizy naturalnych procesów, które – zdaniem większości uczonych – doprowadziły do powstania życia na Ziemi. Autorzy twierdzą jednak, że nawet proste organizmy nie mogły powstać w wyniku niekierowanych procesów przyrodniczych. Krytyka idei naturalistycznych nie jest w tym przypadku motywowana względami religijnymi. Uczeni starali się, aby ich analizy były poważnie potraktowane przez świat nauki. Jeżeli wyjaśnienia naturalistyczne będą nadal niezadowalające, to – jak twierdzili – należy dopuścić możliwość działania przyczyn inteligentnych.

W kolejnych latach Thaxton prowadził dalszą działalność na rzecz nowo powstającej idei. W swoich artykułach podkreślał, że wprowadzenie do nauki hipotezy projektu nie jest równoznaczne z określeniem natury projektanta. Pod koniec lat 80. wprowadził i utrwalił termin „inteligentny projekt”, choć sam zwrot był znany dużo wcześniej. W 1989 roku na rynku wydawniczym ukazała się książka Of Pandas and People: The Central Question of Biological Origins [O pandach i ludziach. Kluczowe zagadnienie pochodzenia biologicznego] będąca dziś pozycją obowiązkową dla wszystkich zwolenników tezy o występowaniu projektu w przyrodzie. Jej autorami byli Percival Davis i Dean Kenyon, a redaktorem pracy – Thaxton. Publikacja ta była pierwszym źródłem, w którym jasno wyłożono teorię inteligentnego projektu jako naukową alternatywę wobec naturalistycznych idei pochodzenia życia na Ziemi.

Thaxton przez wiele lat zajmował się również zagadnieniem relacji między nauką a religią. Owocem tych zainteresowań jest książka napisana wspólnie z Nancy P. Pearcey The Soul of Science: Christian Faith and Natural Philosophy [Dusza nauki. Wiara chrześcijańska i filozofia naturalna]. Jej autorzy twierdzą, że wbrew temu, co się powszechnie przyjmuje, konflikt między nauką a religią miał charakter pozorny, ponieważ wiara chrześcijańska była często siłą napędową, a nie hamulcem dla nauki.

Thaxton jest autorem wielu artykułów. Jego teksty ukazywały się m.in. w: „Journal of Inorganic Chemistry”, „Journal of Scientific Instruments”, czy „Journal of Cell Biology”. Jednym z jego bardziej znanych tekstów jest artykuł Nowy argument z projektu, który został opublikowany na łamach marcowego numeru „Cosmic Pursuit” z 1998 roku (przekład na język polski ukazał się w recenzowanym czasopiśmie „Filozoficzne Aspekty Genezy”). Autor twierdzi, że najnowsze doniesienia z dziedzin biologii i matematyki skłaniają do wniosku, że zakres wyjaśnień naukowych powinien zostać poszerzony o odwołania do przyczyn inteligentnych. Thaxton miał na myśli głównie wyspecyfikowaną złożoności wykrytą w budowie DNA. Jego zdaniem o nieobserwowalnych przyczynach możemy wnioskować na podstawie zaobserwowanych skutków (rozumowanie abdukcyjne).

Amerykański chemik jest również znany z referatów, jakie głosił na całym świecie, m.in. w Korei, Rosji, Mongolii, Rumunii, a także w Polsce. Obecnie wraz z rodziną mieszka w okolicach Atlanty w stanie Georgia.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1tq5

Ostatnia aktualizacja strony: 21.10.2019

Rozwiń
Jonathan Wells

Amerykański biolog i autor książki "Ikony ewolucji. Nauka czy mit?"

Jonathan Wells jest amerykańskim biologiem.

Urodził się w 1942 roku w Nowym Yorku. Jego rodzice należeli do Kościoła protestanckiego i w takim duchu wychowali też syna. Po odebraniu edukacji zasadniczej, Wells podjął studia geologiczne na Princeton University, których jednak nie ukończył. Następnie zatrudnił się jako kierowca taksówki, a później zasilił szeregi armii amerykańskiej i został wysłany na dwa lata do Europy. Do Stanów Zjednoczonych powrócił w 1966 roku i wznowił naukę na University of California w Berkeley. Po tym, jak odmówił wstąpienia do rezerw wojskowych USA, został aresztowany i uwięziony na osiemnaście miesięcy. Po odbyciu kary wrócił na studia w Berkeley. Następnie wstąpił do Kościoła zjednoczeniowego, w ramach którego uczęszczał na seminarium i uzyskał stopień magistra w zakresie edukacji religijnej. Kontynuował naukę na Yale University, gdzie otrzymał stopień doktora z zakresu badań religijnych. Już wtedy interesował się darwinizmem, co do którego był nastawiony bardzo krytycznie (jego praca doktorska dotyczyła historycznych reakcji na teorię Darwina). Niemniej większość czasu poświęcał na rozważania związane z nauczaniem Kościoła zjednoczeniowego.

W 1988 roku ukazała się jego pierwsza książka poświęcona poglądom Charlesa Hodge’a. Hodge był jednym z pierwszych krytyków teorii ewolucji, który jeszcze za życia Darwina twierdził, że jego teoria ma charakter wyraźnie ateistyczny. Drugi doktorat Wells obronił w 1994 roku na University of California w Berkeley – tym razem z biologii molekularnej i komórkowej – gdzie następnie odbył staż podoktorski. Pracował również na California State University jako wykładowca embriologii, a także objął posadę kierownika laboratorium medycznego w Fairfield. W tamtym czasie był już zdeklarowanym krytykiem darwinizmu, czemu dał wyraz w publikowanych wówczas artykułach. Dołączył też do Centre for Science and Culture – ośrodka należącego do Discovery Institute.

W 2000 roku wydał swoją najważniejszą książkę, która obok pracy Michaela Dentona uważana jest za największą krytykę teorii ewolucji. Praca została zatytułowana Ikony ewolucji. Nauka czy mit? Nie wnosi ona pozytywnej argumentacji na rzecz istnienia projektu w przyrodzie, ale jest krytyczną analizą dziesięciu najczęściej podawanych przykładów świadectw empirycznych potwierdzających darwinizm (rozważania Wellsa dotyczyły między innymi skamieliny archeopteryksa, który uważany jest przez ewolucjonistów za brakujące ogniwo między dawnymi gadami a współczesnymi ptakami). Kolejna książka Wellsa The Politically Incorrect Guide to Darwinism and Intelligent Design [Niepoprawny politycznie przewodnik po darwinizmie i teorii inteligentnego projektu] ukazała się w 2006 roku. W pracy tej kontynuuje uczony krytykę teorii ewolucji i przewiduje, że teoria ta jest skazana na wymarcie. Darwinizm zostaje tu przedstawiony jako ideologia, która nie jest poparta wiarygodnymi świadectwami empirycznymi, a która zawdzięcza swoje istnienie jedynie konserwatyzmowi nauk przyrodniczych. W 2011 roku Wells opublikował kolejną pracę, tym razem poświęconą zagadnieniu funkcjonalności ludzkiego genomu – Mit śmieciowego DNA. Amerykański biolog krytykuje w niej rozpowszechniony w nauce pogląd, że większość ludzkiego genomu jest nieproduktywna (czyli nie pełni żadnej biochemicznej funkcji) i stanowi tzw. śmieciowe DNA. Ostatnia książka Wellsa z 2017 roku, zatytułowana Zombie-nauka. Jeszcze więcej ikon ewolucji, jest kontynuacją Ikon ewolucji. Wells twierdzi w niej, że uczeni nadal posługują się przykładami twierdzeń, których – jak sam uznał – wykazał fałszywość ponad piętnaście lat wcześniej. Jego zdaniem nauka stała się przedsięwzięciem martwym, ponieważ świadectwa empiryczne nie mają już większego znaczenia, ale mimo to nadal funkcjonuje – jest ona zatem niczym zombi.

Źródło zdjęcia: https://tiny.pl/t1tqp

Ostatnia aktualizacja strony: 21.10.2019

Rozwiń