„En jak nauka” to cykl rozmów z uczonymi, ekspertami w różnych dziedzinach, na tematy, które dotyczą świata nauki. Chcemy zrozumieć zasady i metody, którymi nauka się posługuje. Zderzamy się z wyzwaniami, jakie przed nią stają i zmaganiami uczonych, by jak najprecyzyjniej wyjaśnić i opisać rzeczywistość. Nie obywa się bez dyskusji o nowych odkryciach i uznanych teoriach, które być może wymagają weryfikacji. Szczególnym zainteresowaniem obdarzamy naukowe koncepcje, które starają się wyjaśnić pochodzenie Wszechświata i życia, w tym człowieka. Szukamy argumentów zarówno ZA, jak i PRZECIW nim. Sprawdzamy też, w jaki sposób nauki przyrodnicze i ścisłe oddziałują na kulturę i życie codzienne. A przede wszystkim mamy przyjemność wglądu w świat, do którego nie zawsze jest dostęp i spotkań z naukowcami, którzy są naszymi po nim przewodnikami.
YouTube
Na czym polega rozwój nauki? Co stanowi o wartości postępów w tej sferze ludzkiej działalności? Czy sztuczna inteligencja przewyższy możliwości człowieka, a maszyny faktycznie nas zastąpią? Czy też człowiek stanie się w pewnym sensie biomaszyną? Na te i inne tematy rozmawiamy z profesorem Piotrem Bylicą z Uniwersytetu Zielonogórskiego, filozofem a jednocześnie tłumaczem książki „Mit sztucznej inteligencji” autorstwa Erika Larsona. To najnowsza pozycja wydana przez Fundację En Arche. Wpisuje się ona w potrzeby społeczne, gdyż w ostatnim czasie dużo się mówi na temat eksplozji sztucznej inteligencji.
Obecnie w nauce funkcjonuje idea trzech rodzajów inteligencji: wąskiej – dotyczącej określonego obszaru działania, na przykład gier; ogólnej – to ta, którą dysponujemy my, ludzie; ale istnieje też wizja wytworzenia superinteligencji, czyli takiej sztucznej inteligencji, która będzie wykraczała poza dotychczasowe możliwości ludzi i maszyn. Raymond Kurtzweil, amerykański futurolog, naukowiec i pisarz, propagator idei transhumanizmu, mówi na przykład o połączeniu ludzkiego mózgu z elementami syntetycznymi. To w wyniku tego zabiegu miałaby właśnie powstać superinteligencja.
Autor „Mitu sztucznej inteligencji” precyzyjnie punktuje wady takiej koncepcji. Stwierdza, że aby sztuczna inteligencja naprawdę mogła myśleć, potrzeba by nie tylko stosowała metody indukcji i dedukcji, ale także abdukcji, czyli intuicji, pewnej formy rozumienia rzeczywistości. A tego u maszyn nie ma. Larson przywołuje mit Prometeusza. Idąc tym tropem pyta, czy konsekwencją owych poszukiwań nie będzie sytuacja, w której człowiek przestanie być potrzebny, skoro maszyny go zastąpią. Czy zatem antyhumanizm jest przyszłością ludzkości? O tym i innych kwestiach związanych z mitem sztucznej inteligencji w kolejnym odcinku podcastu „En jak Nauka”. Zaprasza Mira Jankowska.
Pozostałe podcasty z cyklu „En jak nauka” można znaleźć na naszym profilu na platformie Soundcloud, oraz w serwisie YouTube.