SoundCloud
YouTube
Goście podcastu: prof. Piotr Bylica
Prowadząca: dr Mira Jankowska
Na czym polega rozwój nauki? Co stanowi o wartości postępów w tej sferze ludzkiej działalności? Czy sztuczna inteligencja przewyższy możliwości człowieka, a maszyny faktycznie nas zastąpią? Czy też człowiek stanie się w pewnym sensie biomaszyną? Na te i inne tematy rozmawiamy z profesorem Piotrem Bylicą z Uniwersytetu Zielonogórskiego, filozofem a jednocześnie tłumaczem książki „Mit sztucznej inteligencji” autorstwa Erika Larsona. To najnowsza pozycja wydana przez Fundację En Arche. Wpisuje się ona w potrzeby społeczne, gdyż w ostatnim czasie dużo się mówi na temat eksplozji sztucznej inteligencji.
Obecnie w nauce funkcjonuje idea trzech rodzajów inteligencji: wąskiej – dotyczącej określonego obszaru działania, na przykład gier; ogólnej – to ta, którą dysponujemy my, ludzie; ale istnieje też wizja wytworzenia superinteligencji, czyli takiej sztucznej inteligencji, która będzie wykraczała poza dotychczasowe możliwości ludzi i maszyn. Raymond Kurtzweil, amerykański futurolog, naukowiec i pisarz, propagator idei transhumanizmu, mówi na przykład o połączeniu ludzkiego mózgu z elementami syntetycznymi. To w wyniku tego zabiegu miałaby właśnie powstać superinteligencja.
Autor „Mitu sztucznej inteligencji” precyzyjnie punktuje wady takiej koncepcji. Stwierdza, że aby sztuczna inteligencja naprawdę mogła myśleć, potrzeba by nie tylko stosowała metody indukcji i dedukcji, ale także abdukcji, czyli intuicji, pewnej formy rozumienia rzeczywistości. A tego u maszyn nie ma. Larson przywołuje mit Prometeusza. Idąc tym tropem pyta, czy konsekwencją owych poszukiwań nie będzie sytuacja, w której człowiek przestanie być potrzebny, skoro maszyny go zastąpią. Czy zatem antyhumanizm jest przyszłością ludzkości? O tym i innych kwestiach związanych z mitem sztucznej inteligencji w kolejnym odcinku podcastu „En jak Nauka”. Zaprasza Mira Jankowska.
